ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು ತಂದಿತು ಕಳೆ..

ಸೂರ್ಯನೇ ಮೂಡದ ಹಗಲಲ್ಲಿ, ಒಂಟಿಯಾಗಿ  ಕುಳಿತು
ಒಂಟಿತನದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ,ಮೌನ ಗಾಳಿಗೆ ಮೈಮರೆತು
ಕಣ್ಣಮುಚ್ಚಿ ನೆನೆದಾಗ, ಮನವ ಕವಿದ ಮೋಡ ಕರಗಿ.. 
ಸುರಿಯಿತು ನೆನಪುಗಳ ಮಳೆ..
ತಂದಿತು ಸಂತಸದ ಕಳೆ.. 

ಜಗಳವೇ  ಪ್ರೀತಿ, ಮೋಸವೇ ನ್ಯಾಯವಾಗಿದ್ದ  ಮುಗ್ದ ಕ್ಷಣಗಳು
ಗೆಳೆಯರೇ ಲೋಕ, ಆಟವೇ ಕೆಲಸವಾಗಿದ್ದ ಸಿಹಿ ದಿನಗಳು
ಬೇಕೆಂದರೂ ಮರಳಿ ಬಾರದೆ ಎಂದು ಕೊರಗುತಿಹ ಮನದಲ್ಲಿ...
ಸುರಿಯಿತು ನೆನಪುಗಳ ಮಳೆ..
ತಂದಿತು ಸಂತಸದ ಕಳೆ..

ಎಷ್ಟೇ ಬಿದ್ದರೂ, ಮತ್ತೆ ಎದ್ದೆವು ಕುಂದದೆ ಉತ್ಸಾಹವ
ಬಂದರೂ ದ್ವಿತೀಯ, ಅದರಲ್ಲೇ ಕಂಡೆವು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವ
ಆಗಿನ ದೃಡತೆ ಈಗೆಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದೆ ಎಂದು ಹುಡುಕುತಿಹ ಮನದಲ್ಲಿ...
ಸುರಿಯಿತು ನೆನಪುಗಳ ಮಳೆ..
ತಂದಿತು ಸಂತಸದ ಕಳೆ.. 

ಕೊರಗಿ ಕೊಳೆಯಲಾರೆ, ಆ ದಿನಗಳ ಸೊಗಸ ನೆನೆದು
ಕಣ್ತೆರೆದು ಎದ್ದೇಳುವೆ, ಅಂಟಿದ ಜಡವ ಕಿತ್ತು ಒಗೆದು
ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಹುರುಪುಗಳ ಅಭಾವದಿಂದ ಬರಡಾಗಿದ್ದ ಮನದಲ್ಲಿ...
ಸುರಿಯಿತು ಸಾಂತ್ವಾನದ ಮಳೆ..
ತಂದಿತು ಸಮಾಧಾನದ ಕಳೆ..